- Camping44

“Wat had ik aan?”

Het zweet breekt mij uit

, mijn hersenen draaien op volle toeren en ik stamel wat … en natuurlijk (?!?) zeg ik t verkeerde. ” Een spijkerbroek en dat leuke shirt…?!(Let vooral op de vraagteken…)… Teleurgestelde ( weer) vrouw

maar ook teleurgestelde man…(want ik begrijp dat t niet leuk overkomt)…en dus de belofte er beter op te letten.

Vroeger had ik tot teleurstelling van anderen vaak een wit tshirt en spijkerbroek aan. Lekker makkelijk. Ik begreep ook niet waarom anderen er een probleem van maakten. Toen ging ik bij het leger

…een walhalla. Iedere avond hing ik op de stoel naast mijn bed mijn kleding voor de volgende dag klaar: groene onderbroek, groen/bruine sokken, groen hemd en camouflage uniform. Later vertrok ik naar Italië

om te werken op campings: korte broek en tshirt. Heerlijk, geen gedoe.

Als oudere student en later meester

in Amsterdam moest t anders. Op initiatief van Lex kocht ik andere kleding en ik ging ik er , iets, meer over nadenken. Toch was t niet voldoende…” meester, dat tshirt had je vorige week maandag ook al aan” of “meester, die kleur staat je eigenlijk niet”( uit de monden van 11 jarige meisjes(natuurlijk meisjes)).

Nu hier in Loro Piceno lopen we meestal in werkkleding (werkbroeken van de Lidl en tshirt),of in de zomer

korte broek en tshirt ( dankzij mijn zus nu ook met opdruk van camping44). In de weekenden trekken we eigen kleding aan. En t moet worden gezegd dat Rachel prachtige kleding heeft: zomerjurkjes

, prachtige broekpakken etc.

Het is niet zo , zeker niet , dat ik niet naar haar kijk. Sterker nog, ik kijk meer dan ooit naar haar. Deels omdat we altijd samen zijn(

) maar vooral ook omdat ik geniet van wie zij is, wat zij allemaal doet (gisteren op 1 dag : italiaans huiswerk, website aanpassen, takken snoeien, deurdrempel van cement maken, zitmaaier weer in elkaar zetten, fikkie stoken, koken, mama zijn, etc.)en kan. Zo trots op en blij met haar.