In Amstelveen hadden wij een tuin van amper 50m, maar toch waren wij er altijd wel druk mee; nieuwe meubels maken, nieuwe planten in de grond (wij kochten altijd meerjarige planten, echter na een jaar bleken die toch overleden en andersom overleefden de eenjarigen het jaren…), appelboom snoeien en onkruid verwijderen. Er waren ook successen; een olijfboompje (meegenomen uit Italie) en twee oleanders. Deze drie deden het gewoon top, misschien omdat wij daar meer liefde aan gaven?! Nu hebben wij natuurlijk bijna 300 olijfbomen en ook vele oleanders, en ja hier stoppen wij ook nu veel liefde en aandacht in.

Maar echt “groene” vingers hadden wij niet echt. Het moestuintje van de Appie bleek ook ieder jaar teveel gedoe (kocht wel zo’n bak en ,op de eerste dagen na, onderhield de plantjes).

En dan nu… onze vingers zijn eigenlijk altijd groen (letterlijk!). We snoeien de olijfbomen en fruitbomen, we maaien het vele gras, trekken het onkruid tussen de lavendelplanten uit, planten vele nieuwe plantjes (mede dankzij Alie en Terry), etc. Het wordt steeds mooier op ons terrein (vergeet niet dat nog maar 2 jaar geleden het een overwoekerd en opgegeven terrein was). Wij zullen altijd moeten blijven vechten tegen de vervelende bramenstruiken en distels, maar ze hebben een koppige tegenstander.

Maar de “groene vingers” zijn bij Rachel overgegaan in een ” groen denken”. Overal wordt gekeken hoe de olijfbomen bij anderen zijn gesnoeid (om dan bij thuiskomst opnieuw zo’n boom te lijf te gaan)(de jongens willen niet meer dat mama hun nagels knipt, want Rachel met een schaar wordt levensgevaarlijk bevonden!) , wij kijken bij andere mensen in hun tuin voor geschikte planten (daarvoor hebben wij nu ook een app gedownload), op internet wordt gespoord naar leuke plantjes voor in de bakken/volle grond/de moestuin/op de schuine stukken etc. De laatste weken is Rachel helemaal los, nu zij heeft gehoord (ik noem geen namen Alie) wat je allemaal kunt stekken.

Met een schepje gaat zij op pad om van bepaalde planten wat af te steken en dan vervolgens elders te planten. Dan met een emmer wat water erbij en de dagen erna wordt het nieuwe plantje goed in de gaten gehouden.

Het enthousiasme is fantastisch wanneer blijkt dat iets inderdaad gaat groeien en bloeien. Zo hebben wij nu al meerdere rozen erbij en vele andere bloemen en planten.

Zo wordt ons terrein steeds mooier en wij hopen dat straks in de zomer alles in bloei staat opdat alle gasten er ook zo van kunnen genieten.

Zij kon al metselen, zagen, timmeren, slopen, schilderen, koken (toch wel een vereiste als casalinga) etc. maar dit is een nieuw puntje op haar c.v. . Wat hou ik van die vrouw en wat kan ik iedere dag van haar enthousiasme, doorzettingsvermogen, onverzettelijkheid en relativeringsvermogen genieten (naast het feit dat ik met en om haar kan lachen, dat ik iedere dag naast haar wakker wordt, etc. etc. ). Rachel, het plantenvrouwtje!

Nu ga ik weer even naar buiten, want het plantenvrouwtje is op dit moment ook weer druk met het stekken en verplanten.

ps Ik zag gisteren bij Beau (altijd leuk) een stukje met minister de Jong. Daarin vertelde hij dat hij het liefst gaat kamperen deze zomer en dan wel in Italie… Stel u heeft nog niet geboekt, kijk eens op onze website mijnheer de Jonge… heerlijke plekken met prachtig uitzicht en hier in Le Marche gaat het echt goed qua Covid (waar wij natuurlijk deze zomer met u niet over gaan praten; het is tenslotte vakantie!!)

ps trouwens dat geldt ook voor alle andere mensen die nog niet geboekt hebben en ook willen genieten van een groene kampeerplek met uitzicht!!