Oftewel Tweede Paasdag in Italie. De jongens vrij en er komt visite (Paul, Wendy en kinderen van CasaLeonori) , want vanavond “pannetjes” (gourmetten).

Maar eerst onze maandelijkse schoonmaak. Maandelijks? Nou ja, wij maken wel iedere week schoon, maar soms moet het wat fanatieker. De deuren staan altijd open, wij lopen met onze vieze schoenen in en uit, de hond en kat verharen nu heel veel, dode salamanders die als buit zijn meegenomen, etc. Na de lange ochtendwandeling eerst ontbijten (al was Rachel al fanatiek in de weer met een sopje en een spons) en daarna aan de slag. Vooral de jongste was echt enthousiast …. Zijn kledingkast is na 3 weken echt bizar; alles is wel een keer eruit geweest en alles is ook minstens een keer teruggegooid (gegooid ja!). Hij heeft de meeste kledingstukken van ons allen, maar nooit wat om aan te doen. Dus loopt hij eigenlijk altijd in een Ajax tenue. Net als de oudste, maar die vindt alle kleren te warm/te strak of er kriebelt wat.

Maar goed de schoonmaak; Rachel de keuken en woonkamer, Rens de badcel en toilet, de jongens de slaapkamers/kattenbak/schoolspullen/lego (overal in het huis dus). Siem ging al slalommend tussen de kleding en lego door met de stofzuiger, dus uitgelegd dat het anders moest. Woede-explosie… want wat een onzin dat schoonmaken. Daarna, met met echte meezingers (“Adje voor de sfeer”,”Krijg toch allemaal de kolere”, etc) op de radio, was hij hard aan het werk. En Joep op zijn dooie gemak alle Playmobil, Lego en boekjes opgeruimd (alle Donald Ducks staan in volgorde op de planken… dus heeft er iemand nog oude exemplaren?!)

Tijdens een tussentijdse evaluatie van de schoonmaak was de conclusie, dat het wel bizar was hoe wij hier konden wonen. Het keukenblad is gebroken en zit vol met kieren, de kastjes staan vol met vochtvreters, de prullenbak is twee jaar geleden door mijn broer met duct tape gemaakt en doet nog steeds dienst, de meubels zijn “mooier” gemaakt door onze lieve katten, de deurposten donderen er soms van af, de trap is nog steeds van ruw beton, als het buiten waait komt de badhanddoek die voor de deur ligt door de kamer zeilen, etc. etc. Tja “Ik Vertrek” of “Wij emigreren” stopt niet na de aflevering. Ook zaterdag waren wij even bij Nederlanders. Zij staan aan het begin van een avontuur hier in Le Marche…. tussen de dozen slapen, zitten op tuinmeubilair, wachtend op vergunningen, etc. En wij zij weleens ergens geweest (noem geen namen), waar de stoelen met schroeven in elkaar werden gezet op het moment dat de rugleuning het begaf. Wij hebben dus “soortgenoten”! Pratend en denkend aan deze herinneringen, besluiten wij lachend en gelukkig de evaluatie en gaan luid zingend op de muziek van de jongste, verder met de schoonmaak.

Na de schoonmaak verder met het voorbereiden van de “pannetjes’-avond. Vlees snijden, sla maken, sausjes mixen, kaasplankje, etc. Wij helpen maar Rachel is de motor van dit deel van de dag. Als een echte casalinga bedenkt zij de ene na de andere saus en bovendien zegt het ook nog leuk te vinden!

En dan is alles klaar en gaan wij naar buiten om daar een spel te spelen (Ticket to Ride Amsterdam)… want het is opnieuw prachtig weer! De hele dag zitten wij buiten in t-shirt met een drankje en een hapje (terwijl de kinderen eieren beschilderen en een watergevecht houden).

Eindevaluatie; ach niet alles is perfect, maar wanneer je lekker in het zonnetje een drankje drinkt maakt het ook niet echt uit. Wij zijn heel gelukkig hier en dat er nog wat dingen te doen zijn is maar goed, want nietsdoen is niets voor ons!

ps na een “pannetjes” avond moet het huis weer gedweild

ps vandaag via internet toch meer een nieuwe prullenbak gekocht