Gisteren gingen enkele families op onze camping op pad met de gehuurde e-mtb (elektrische mountainbike) en dat bracht ons ook op een idee; wij wilden dat ook weer!

Gisteren bleef iedereen droog ( het ging pas later regenen)(denk nu niet dat het hier alleen slecht weer is: zaterdag en zondag was het prachtig en lekker warm (dus kinderen in het zwembad) en vanaf morgen ook weer heerlijk lenteweer)(dat is misschien volgend jaar toch de 1500 kilometer wel waard) en ook vandaag was het geen probleem.

Korte broek, t-shirt, helm(ander soort, maar kon geen goed plaatsje vinden) en knallen maar. Eerst het bekende stukje steil omhoog, maar in de turbo geen enkel probleem. Vervolgens omlaag richting Abbadia di Fiastra, over asfalt, grind en boswegen. Met fantastische uitzichten , mooie bloemenvelden en verder vooral stilte (op de jongens na die ervan genoten om in moddelpoelen te rijden en daardoor de achterliggende fietsers nat te maken). Daar nog een valpartij door geklooi op de fiets (en nee, deze keer had Rens er niets mee van doen!!). Door het mooie en populaire park heen (wandelen , hardlopen, lunchen, dineren, terrasje, ijsje … noem het maar op) om daarna naar Petriolo te gaan. Een korte maar steile klim (nogmaals met de turbo geen enkel probleem) omhoog en daar wacht het oude dorpje Petriolo. Vandaag was er een grote markt, dus een drukte van belang. Dat betekende fiets aan de hand en omlopen, maar na een koel drankje op het terras va n Bar Centrale ( wat een uitzicht!) konden wij weer verder fietsen.

Met een mooie snelheid het dorp uit ( de snelheidsmeter aan de weg gaf 35 km/u aan) en toen het bospad op naar beneden. Echt genieten van het mooie Le Marche!

De route ging vervolgens door langs kleine weggetjes, langs mooie huizen, vervallen en nog functionerende boerderijen…Overal Italianen in de tuin aan het werk en allemaal even vriendelijk voor de plots opduikende 7 Nederlanders.

Wij reden gewoon door bij Mogliano, maar dat is bij uitstek een plekje om weer even wat te drinken of een ijsje te eten. Nu was de eigenlijke route in een lijn naar huis, maar wij besloten de route wat aan te passen door weer naar rechts af te slaan; de strade bianche op. Heerlijk; zon, windje, geen auto’s en mooie vergezichten (de besneeuwde bergtoppen zijn steeds zichtbaar). Nog een laatste klim omhoog via Varco en wij waren weer op Camping 44.

En eens te meer beseffen wij dan in wat voor een paradijs wij wonen en hoe mooi dat is om te delen met anderen!

Wil jij nu ook straks komen fietsen ? Dat kan! Of je neemt je eigen racefiets, e-bike of mtb mee… of je huurt deze ook bij Teoprojectsport!

ps nu moet ik ff zitten want dat fietsen verleer je niet maar de benen en billen moeten wel weer wennen…

ps de routes zijn vanaf nu ook op Komoot zichtbaar, dus wel zo makkelijk voor alle volgende gasten. Draai ik mijn hand niet voor om, ben handig met de computer etc.