Zo afgelopen dagen hebben wij weer lekker geklust…En dit keer zijn wij o.a. bezig geweest met verven. En ik kan je vertellen, dat is best een dingetje. Ongelofelijk! Het is echt een vak. Het begint al met het uitzoeken van de kleur. Hmmm, ok, Pinterest doet wonderen. Je begint met zoeken en voor je het weet heb je (ik dan) alles gevonden, behalve een goede kleur, maar goed. Doorzoeken en ja, dan in ene “dat ziet er super gaaf uit”. Een mooie chalet en binnenin, een groen met witte kleur… Niet echt wit, want dan wordt het volgens Rens net een voetbalkantine. Niet echt groen, want dat vind ik lelijk… dus het worden warme, zomerse pastelkleuren. Of zoiets🤣.
Ja, dit zijn mooie kleuren, leuk (de schuifdeuren de ene kleur… de muren de andere kleur). Ik zie het helemaal voor mij. Ik heb dus de goede kleuren gevonden (op het plaatje van Pinterest dan) en heb er zin in. 🖌
Hup naar Andrea (de ferramente) om verf te laten maken. Trouwens, ik had ooit ergens gelezen dat je eerst zo’n kleurenstrip (eigenlijk meerdere) mee naar huis moet nemen, deze moet je op de plek leggen waar je wilt verven en dan bij verschillende lichtinvallen, etc. etc. Ok…het vertellen duurt al te lang, daar heb ik dus geen zin in. Eenmaal bij Andrea, komen wij er achter dat hij nou net niet die kleur heeft. Dus met mijn telefoon erbij speur ik alle strips langs en kom uit bij andere kleuren. Wij verplaatsen ons even in de winkel (omdat er iemand langs wil, Corona hé) ander licht…. andere kleur… Ok… misschien toch niet zo gek om de strip mee naar huis te nemen, maar wij doen het niet. Graag 5 liter van die én die. De dag daarna kan het opgehaald worden. Hmmm jammer nog een dag wachten. Maar goed. Eén dag later haal ik het op, samen met twee rollers (één voor groen én één voor wit), 2 kwasten en de verf ga ik naar huis (ik moet tenslotte op de kleintjes letten), had ik maar één extra rollertje meegenomen, maar daarover zo meer.
Het verfblik wordt geopend, oh, ok… mooi… ja, anders… ok… anders dan ik in mijn hoofd had en heel anders dan Pinterest. ‘Komt vast door de inval van het licht’. Ik wil beginnen…Ohhh… eerst moet ik natuurlijk nog afplakken… pfff, dat is misschien wel het stomste wat er is. Je scheurt een stukje plakband af, altijd net te lang of net te kort (ik hoor jullie denken “gebruik dan ook een stanleymes”, ‘ja dat zal ik de volgende keer doen) en het plakband blijft dan zo lekker aan elkaar plakken. Ok… hier dan maar een propje van maken, nieuw stukje en nu met iets meer beleid. Alles wordt afgeplakt en het verven kan beginnen. Roller op de rollerhouder in de ene hand en de verfkwast in de andere hand én gaan! Ja en hier hebben we dus een ‘probleem’. Want hoe kan je nu op hout verven zonder strepen? Of eigenlijk zonder dat je ziet dat je de kwast hebt ‘opgezet’ (even voor de niet-ververs; opzetten van je kwast is dus het moment dat de kwast de eerste keer het hout raakt, volgens mij). En bij mij lijkt het erop dat iedereen precies kan zien waar ik dus ben begonnen…Hoe kan dat nou? Waarom is het daar altijd ‘dikker’? In Amstelveen hadden wij een ‘huisschilder’, mijn moeder, die altijd dit soort lastige klusjes deed… die zei altijd ‘”beter een paar dunne laagjes dan één dikke” en “goede spullen is het halve werk”. En ze heeft gelijk!
Dus ook deze muren moeten minstens twee of drie keer…
Kijk een gewone muur met muurverf… dat is geen probleem… maar houten wanden met spleten, randjes, ramen… ja dat is dus gewoon echt een ding.
Na al het wit te hebben gedaan, is nu groen aan de beurt… nieuwe kwast, nieuwe roller (op dezelfde houder) en gaan. Bam, daar lag de roller, op de houten vloer (niet afgeplakt). Vloer groen… hmmm.. serieus?? Hoe kan dat?
Nog een keer proberen! Er zit dus niet zo’n ‘dingetje’ aan die het vasthoudt. De roller zit dus ‘los’. Het is ondertussen siësta en alles is dicht… dus toch door met de groene roller (zonder ‘dingetje’) en kwast. Wauw…Een extra uitdaging! De roller zo vasthouden dat hij er dus niet afglijdt. En het lukt. De chalet ziet er al echt gaaf uit. Mooi geverfd! Net als mijn benen én billen als ik ’s avonds onder de douche sta. En op dat moment vraag ik mij altijd af hoe de verf door mijn kleding heen kan komen. De verf die echt op die muur hoort.
Info@camping44.com