Maar voordat dit allemaal mogelijk is, moeten er boodschappen gedaan worden.

Gisterenochtend was het prachtig weer en waren wij al vroeg wakker en op pad. Ja…dit keer waren ‘wij’ vroeg wakker… ja… ook ik. Ik was namelijk weer een keer mee boodschappen doen. Even het dorp uit. Blij! Met Pasen mag dit even…jippie! Wij mogen naar vrienden of familie en ach de Lidl…dat is tenslotte iedereen zijn vriend…Nou ja, eigenlijk is de regel daar niet voor…maar financieel technisch gebruiken wij hem er voor deze ene keer wel voor. Dus een beetje illegaal gaan wij (met formulier; lees document in Google docs, want de printer is al enige tijd leeg) op pad.

En voor diegene die mij kennen is boodschappen doen absoluut niet mijn hobby… oh ja en vroeg wakker worden ook niet…en zeker niet vroeg wakker worden vóór de boodschappen . En gisteren bleek weer waarom…

Wij komen daar aan… Rens vraagt aan mij “heb jij het lijstje?” Dat is voor mij al een reden voor lichte paniek. Net als het lijstje maken. (Je kunt denken… stel je niet aan…maar echt…op dat moment begint het al iets warmer te worden onder mijn oksels.

Want hoe kan je nu voor de hele week bedenken wat je wilt eten en dan ook nog gevarieerd. Ennnnnn….dit ook nog op een logische manier opschrijven, zodat je niet 1000x de hele winkel door hoeft!)

Ok…maar goed. Rens heeft, het door hem zelf gemaakte lijstje, dus zelf.

Wauw…het is nog lekker rustig….Wat? Is die dicht? Nee toch! Oh nee…ze zijn aan het verbouwen, andere ingang dus. Die nemen wij. Ik heb het karretje…en daar begint mijn irritatie al. Een karretje met een eigen wil! Ik wil links en die kar rechts. Ok… ach als dat het is. Wij pakken alles wat wij nodig hebben… en na al die weken in het dorp boodschappen te hebben gedaan, hebben wij dus best veel nodig. Dan heb je dus het volgende ‘puntje’; het zo inrichten van de kar, dat de chocolade paashazen die je aan het begin van de winkel hebt gepakt, bij de kassa niet stuk zijn! Missie niet geslaagd… helaas een paashaas met een heel groot gat in zijn buik en zonder oor… Redelijk schuldig mag ik ‘haar’ ruilen (ja, ‘haar’, deze paashaas was rose voor één van de tweeling die maandag komen).

Groenten uitzoeken is ook zo’n puntje…oh nee… weer die vraag “wat eten wij deze week?”. En het is altijd hetzelfde! Hoe doen andere mensen dat? Snijbonen, sperziebonen, bloemkool of broccoli…oh ja en met mazzel is er ook nog spinazie . Lekker gevarieerd én inspiratieloos (want ik weet heus wel dat het aan het laatste ligt). Ik pak een zak uien; gadverdamme, met mijn hand in zo’n ranzig, zachte ui. Hetzelfde gebeurt bij een zak paprika’s en mandarijnen. Ohhh, hier hebben ze dus groentewinkels voor!!! Als wij later groot zijn en heel veel geld hebben dan kopen wij alles bij de groenteman .

En dan zijn wij aan de beurt….een niet willende kar vooruit duwend, richting de kassa. Het uitpakken van de kar en het weer inpakken van de tassen! Een extra groot irritatiepunt .

Het stukje band achter de kassa is niet zo heel groot dus hoe kan je al je boodschappen op de band leggen zonder dat er zich aan de andere kant van de kassa op de band een ramp voordoet?! Alles stapelt zich daar op. Je ziet alles tegen elkaar, en over elkaar gaan, maar voor de band moet je ook aan de slag. En dan de kassière die er een sport van maakt om alles zo snel mogelijk te scannen…sneller, nog sneller….whaaaaaa!!!! Gelukkig zijn wij samen. Ik zet alles in willekeurig volgorde en Rens ruimt alles in! Rens ordent het op zwaarte, koelkast en kast. Ohhh, ik ben jaloers… ik wil dat ook.

Gelukt, alles zit er in! Alleen nog pinnen! Dat kan, dat is geen probleem. Wat???? Het apparaat doet het niet?! De kassière belt driftig met een collega…

Nee…. hij doet het echt niet! En dan die woorden. Want dat begrijp ik heel goed in het Italiaans! Jullie moeten alles (6 boodschappentassen vol) uitladen en opnieuw op de band zetten. Ik lach en denk dat het een grap is. Ik denk te simpel; namelijk dat wij gewoon met de bon naar een andere kassa kunnen en daar kunnen pinnen. Nee… geen grap. Dus inderdaad, wij gaan bij een andere kassa in de rij staan, ik ruim de mooi ingepakte tassen weer uit, zet alles op de band en Rens pakt alles (waarschijnlijk op dezelfde manier) aan de andere kant van de kassa weer in. Wij betalen en dan is het boodschappen doen bijna voorbij. Nog even naar één andere winkel! En dan kan het weekend beginnen.

Ach het was in ieder geval gezellig om even samen het dorp uit te zijn. En nu maar hopen dat we alles hebben… Nee… bij thuiskomst zijn wij in ieder geval het toiletpapier en keukenrol vergeten. Die liggen aan de voorkant van de band nog te wachten tot iemand ze op de band legt…

Fijne Pasen allemaal!

Info@camping44.com

0031649909462 (app mij)